Orzeczenie: Zgromadzenia spontaniczne
Problem konstytucyjny przedstawiony w pytaniu prawnym Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia dotyczy zastosowania sankcji wobec organizatorów zgromadzeń spontanicznych, którzy nie dopełnili obowiązku notyfikacji wymaganego ustawą.
Trybunał Konstytucyjny zgodził się ze stanowiskiem sądu pytającego, iż „nieracjonalnym jest karanie organizatorów zgromadzeń spontanicznych (czyli zgromadzeń legalnych, choć niezarejstrowanych) za niedopełnienie obowiązku administracyjnego, skoro niemożliwym było jego dopełnienie”.
Uznał jednak, że nie ma konieczności stwierdzania niezgodności przepisu art. 52 § 1 pkt 2 kodeksu wykroczeń z art. 57 Konstytucji i art. 11 Konwencji, gdyż jego brzmienie - przy uwzględnieniu przewidzianych w kodeksie wykroczeń zasad odpowiedzialności - nie wyklucza odstąpienia od wymierzenia sankcji, gdy w świetle okoliczoności sprawy zgłoszenie zgromadzenia było niemożliwe.
TreĂĹÄĹ:
(NIE)SPONTANICZNA WOLNOŚĆ ZGROMADZEŃ
Trybunał Konstyt ...
TreĂĹÄĹ:
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 10 lipca 2008 r. (syg ...