OMÓWIENIE POCHODZI Z PUBLIKACJI BIBLIOTEKI TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO "Wokanda Luksemburga i Strasburga" Nr 12/07.
opracował dr Przemysław Mikłaszewicz
Główne tezy uzasadnienia:
1. Adwokaci mają prawo wypowiadać się publicznie na tematfunkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. Ich krytyka nie powinna jednakprzekraczać pewnych granic. Przy ustalaniu tych granic należyuwzględnić właściwą równowagę między różnymi interesami, wszczególności: prawem opinii publicznej do informacji o funkcjonowaniuwładzy sądowniczej, wymogami prawidłowego sprawowania wymiarusprawiedliwości oraz godnością zawodu adwokata.
2. Krytyka zawarta w wypowiedziach skarżącego adwokata dla mediównie dotyczyła osobistych lub zawodowych kwalifikacji prokuratora, leczsposobu w jaki wykonywał on swoje obowiązki w ramach postępowania, wktórym klienci adwokata byli powodami cywilnymi. W opinii ETPCwypowiedzi adwokata nie mogą być postrzegane jako znieważające władześledcze lub podważające zaufanie opinii publicznej do wymiarusprawiedliwości. Ponadto nawet gdyby założyć, że skarżący przekazałmediom postanowienie prokuratora o umorzeniu postępowania karnego itekst zażalenia na to postanowienie, to należałoby przyjąć, żeujawnienie tych informacji wpisywało się w medialny kontekst sprawy istanowiło realizację prawa opinii publicznej do informacji ofunkcjonowaniu wymiaru sprawiedliwości. W konsekwencji nie istniałabezwzględna potrzeba społeczna ograniczania swobody wypowiedziskarżącego adwokata.