Orzeczenie: Bugajny i inni przeciwko Polsce

OMÓWIENIE POCHODZI Z PUBLIKACJI BIBLIOTEKI TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Nr 11/07

opracował dr Przemysław Mikłaszewicz

Główne tezy uzasadnienia:

1. Na skutek odmowy władz lokalnych wywłaszczenia nieruchomości izapłaty odszkodowania na skarżących został nałożony ciężar wybudowaniadróg, poniesienia kosztów ich budowy i utrzymania oraz tolerowaniapublicznego użytku tych dróg. Sytuacja ta nie powinna być kwalifikowanajako kontrola korzystania ze skarżących z ich własności, lecz powinnabyć poddana ocenie z punktu widzenia zdania 1 art. 1 Protokołu nr 1 doEKPC (prawo do poszanowania własności).

2. Zastosowane przez władzę środki realizowały uzasadniony cel wpostaci ochrony stabilności finansowej budżetu gminy. Ingerencjaznajdowała podstawę w przepisach ustawy z 21 sierpnia 1997 r. ogospodarce nieruchomościami, zaś NSA w wyroku z 16 października 2001 r.uznał, że odmowa wywłaszczenia nieruchomości skarżących była zgodna zprawem. Z uwagi na ograniczoną kompetencję ETPC do kontroli poprawnościstosowania przez sądy prawa krajowego Trybunał stwierdza, że ingerencjaw prawo skarżących do ochrony własności znajdowała była przewidzianaustawą.

3. Obecnie jedyny możliwy sposób korzystania z nieruchomości tokorzystanie z wybudowanych dróg, zaś skarżący zostali obciążenikosztami ich utrzymania. Ciężar ten nie jest ograniczony czasowo.Jednym z powodów odmowy przez władze lokalne wywłaszczenianieruchomości skarżących był argument, że drogi, które miały powstaćna nieruchomości skarżących nie były uwzględnione w lokalnym planiezagospodarowania przestrzennego. Trybunał przypomina jednak, że decyzjao podziale nieruchomości skarżących, który został dokonany, mogła byćwydana jedynie wówczas, gdy proponowany przez właścicieli podział byłzgodny z planem zagospodarowania przestrzennego. W ten sposób władzelokalne mogły uchylać się od obowiązku budowy i utrzymywania dróginnych niż główne arterie komunikacyjne oznaczone na planach iprzerzucać ten obowiązek na poszczególnych właścicieli nieruchomości.Doszło do naruszenia art. 1 Protokołu nr 1 do EKPC.