Sąd Najwyższy w uchwale podjętej w składzie siedmiu sędziów rozstrzygnął, iż ostateczny wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w którym stwierdzono naruszenie prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez sąd, zagwarantowanego w art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej dnia 4 listopada 1950 r. w Rzymie (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.), nie stanowi podstawy wznowienia postę­powania cywilnego.

Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały w przedmiocie pytania, czy wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka stwierdzający naruszenie prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez sąd, gwarantowanego przez art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności stanowi stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uzasadniającego naprawienie szkody z uwagi na brak stosownej podstawy prawnej do wydania rozstrzygnięcia.